Adele Faber i Elaine Mazlish, autorki niezwykle pomocnego poradnika dla rodziców, "Jak mówić, żeby dzieci słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły", proponują szereg praktycznych rozwiązań, które pomagają rodzicom i dzieciom zmierzyć się z trudnymi emocjami i zachowaniami. Zdaniem autorek należy wsłuchać się w
Cześć Mamuśki, jestem młodą i świeżo u pieczona mamą mój synek ma 3 miesiące ale mniejsza o to.. Niestety nie jestem szczęśliwa że swoim partnerem, ma 30 lat a zachowuje się jak dziecko.. Cały czas gra, mówię do niego to on mówi że marudzę, mówiłam mu ze juz nie jestem z nim szczęśliwa że to nie jest to co kiedyś ale niestety ma mnie gdzie, to się ciągnie odkąd zaszłam w ciążę.. Rozmawiałam już z nim wiele razy i oczekiwałam zmian ale niestety.. Moje pytanie jak to jest być samotna mamą, bardzo się tego boję że nie podołam temu zadaniu choć na codzień jestem sama z malym, on pracuje do 15 i potem całe dnie siedzi na telefonie, wiem to straszne.. Czy wogole są tu jakieś samotne mamusie do których bym mogła się odezwać i zadać kilka pytań? Powiedzcie mi co wogole mam robić bo już jestem załamana
więcej: Dokładnie jak się dowiedzieć, czy facet cię lubi . Na przykład, jeśli nieśmiały facet cię interesuje, będzie na ciebie patrzył. Częściej niż zwykle . W rzeczywistości, jeśli on też boi się z tobą rozmawiać, ale naprawdę cię lubi, prawie na pewno często na ciebie patrzy – zwłaszcza gdy myśli, że nie patrzysz.
Nastazjo, zapewne czytasz moją odpowiedź już po tej wizycie (jeżeli się w ogóle odbyła), ale to nie ma wielkiego znaczenia, bo piszesz, że tego typu zachowanie męża to standard w Waszym związku. Nastazjo, wcale nie uważam, że piszesz o czymś błahym, wręcz przeciwnie - piszesz o kwestii kluczowej w związku: wartości słów. To bardzo niszczy związek, kiedy dewaluuje się wartość słów, składanych obietnic. Kiedy każde kolejne obiecanie sobie czegoś jest podszyte niewiarą, że ta umowa jest coś warta, że można liczyć na jej wypełnienie. Bardzo dobrze, że już na początku małżeństwa, a nie po paru latach, masz dość tego, że nie możesz się umówić z mężem na cokolwiek tak, by nie czuć obaw, że za chwile on tę umowę odwoła. Tak, on zachowuje się jak dziecko, ale Ty też pozłościsz się, kiedy coś odwoła i potem znowu się z nim umawiasz. Gra się toczy. A jedną z najgorszych rzeczy w związku jest utrwalenie niekorzystnego na dłuższą metę sposobu rozwiązywania trudnych, spornych sytuacji. Ty się złościsz, on się na to obraża. Ty się pytasz, co masz zrobić, a on dalej tkwi w pozycji obrażonego pięciolatka. Nastazjo, to nie działa, jak widzisz, bo Ty wchodzisz w grę, którą on inicjuje. Napisałaś, że chcesz , by on zrozumiał, że w końcu wyjdziesz z siebie i będzie niewesoło. Hmm, chciałabym to zobaczyć. Chciałabym zobaczyć ten kawałek Ciebie, który potrafi bardzo wyraźnie, jednoznacznie wyrazić swoją złość i niezgodę na taką postawę swojego męża. I nie ulec, gdy piłeczka znowu leci w Twoją stronę, bo mąż się obraza za słowo np. hipokryta. Zostaw tą piłeczkę, nie podnoś jej. A potem może pojedziesz sama na umówione spotkanie lub nie kryjąc swojego męża powiesz znajomym, dlaczego odwołujecie spotkanie? Przeczuwam, że na ogół "kryjesz" go i konsekwencje jego zachowania odczuwasz jedynie Ty, bo świat poza domem ma inną wersję wydarzeń? Nastazjo, jeżeli tak jest, może nie warto tego robić? Skoro ta metoda nie działa? Nie bierz odpowiedzialności za "wizerunek" swojego męża, bo nigdy nie będzie musiał dorosnąć. Masz problem? Napisz do naszego eksperta! Małgorzata Liszyk-Kozłowska Psychoterapeutka, ale przede wszystkim kobieta, mama, przyjaciółka wielu bliskich jej ludzi. Od lat pracuje z ludźmi - udziela porad indywidualnych, prowadzi szkolenia, grupy wsparcia oraz warsztaty rozwoju osobistego. Współpracuje z mediami: radiem, telewizją oraz prasą.
Użytkownik. 21 tys. Opublikowano 28 Marca 2012 28.03.2012 19:46. Ja jestem po 30-ce i też czuję się jak nastolatek często. W wielu sprawach myślę i zachowuje się jak dziecko czuje się b. niedojrzały w porównaniu do rówieśników którzy mają poukładane życie, rodziny.
Każdy z tych trybów jest związany z przesadnym odczuwaniem konkretnych emocji i typowymi dla tego trybu zachowaniami, pojawiającymi się w przypadku jakiegoś kryzysu emocjonalnego. Pierwszy z trybów – wrażliwego dziecka – jest silnie związany z odczuwaniem przygnębienia i lęku. Na lęk składają się także inne uczucia
Wyniki badań prowadzonych przez jego zespół były niejednoznaczne. Dzieci, których rodzice i opiekunowie stosowali tzw. pozytywne dyscyplinowanie, czyli wyjaśnianie dziecku, że źle postąpiło i dlaczego, zazwyczaj lepiej niż inne dzieci porozumiewają się z rówieśnikami. Jednakże odnotowano u nich podwyższoną agresję i problemy
. 466 690 748 4 776 104 713 703
facet zachowuje się jak dziecko
